Sonbahar,yapraklar hala sap sarı bu şehirde, gidişin gibi aynalarda küstü gözlerime,biliyormusun gülmüyor en begendigin gözlerim hiç kimslere...
Sokağın başında duruyorum bazen işe giderken ve her dumanda sen canlanıyorsun efkarın.İstanbul hala aynı bu sıralar, aynı balıkçı aynı rıhtımda ve aynı sabahlar
doğup aynı karanlıga bırakıyor efkarı ... Biliyormusun, gidişinden buyana doğmuyor nedense bana sabahlar. Alışırım biliyorum sen öyle derdin zaten, giderken birde
hasret tutuşturup gözlerime, sakın aglama derdin aglamıyorum ama nedense ...ÖYLE İŞTE ...
Biliyorum, yine sabah olacak aldırmıyorum geçip giden güneşe... Yaralarımı sarıyorum geriye bıraktığın tek bir resminle, susuyorum bazen, hani herşeyi anlatmama
tek yardımcı o oluyor... Biliyorum gün yine doğacak ve görüyorum sensizliğe bir sayfa daha kopacak,gönlümün en senli yerinden... Ve ben yaşlatacağım senli olan sayfaları..
Ellerinin değdiği her yer dün gibi aynı, dön demeye ne çare uzaktan bakıyor çocuksu sevinçlerim...Hani hatırlarmısın beraber gülüp beraber ağlardık senle...
ben çok kızar, sen bir neden bulup yine güldürürdün beni... Gülmeleri unuttum, dön dön ömre sebep yıllarımın tek anlamı... Gel gel gece nöbetlerinde hala bak gözlerim, bir resminde
bir kapıda gözlerim.. Duy bak gece yine çöktü, biliyorum yine sabah doğacak ve ben yine sensizliğe karalayacagım senli geçen günlerin,acı imzasını.. Yine sensiz sensiz ...
Hoşçakal sevdanın bende ki en özel yeri, hoşçakal kalbimdeki rıhtımın solmayan rengi, gittiginden bu yana istanbul hala bıraktıgın gibi, degişmeyen ne var biliyormusun
bir ben, birde sensizlige yanan yarım kalmış biz, hoşçakal demeye varmıyor sözlerim ... HOŞÇAKAL ...
::.. Uqur ALTINTAŞ ..::
Mesaj Sayısı
Konu: ...::: HOŞÇAKAL :::... 
Perş. Mart 04, 2010 6:19 pm
