Ansızın gecenin bir körü
Defterin bir sayfası ,kışın son demleri
Ve özlediğim çocuk sesleri
Göz pınarlarım doluyor birden
Kuş olup uçasım,bül bül olup şakasım geliyor.
Boş! Ne kadar da yabancı
Gerçek ile hayal arasındaki yaşantı !
Mutluluk bize ne kadar da yabancı!
Yazmayı beceremediğimiz umutlar
Hayata bakamadığımız o farklı pencereler
Yaşanmamışlıklarıyla yaralı aşklardan kalan son eserler.
Biz iki mevsimiz şimdi,
Birimiz anılarDan kalan, diğerimiz anılar kuran
Bazen lakaplarımız değişir,bazen yaşantılarımız
Ama ne olursa olsun elimizde kalan
Tek silahımız bu masum sıfat eksik yaşanmışlıklarıyla bakılan!